Perspektywa dziwaczna w Polsce: Zofia Szczęsna

Jeszcze przez ponad tydzień na wystawie "Perspektywa dziwaczna w Polsce" w Bibliotece Jagiellońskiej będzie można zobaczyć anamorficzne dzieło Zofii Szczęsnej "Osobliwość".

Zofia Szczęsna, Osobliwość, 2013

Czytelnia Liberatury w Artetece Wojewódzkiej Biblioteki Publicznej w Krakowie

Zofia Szczęsna - artystka interdyscyplinarna zajmująca się działaniem na granicy sztuki i nauki (przede wszystkim matematyki i astrofizyki). W 2014 roku z wyróżnieniem ukończyła Wydział Grafiki Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie (dyplom magisterski nagrodzony medalem Rektora ASP), obecnie doktorantka na macierzystym Wydziale. Brała udział w ponad 50 wystawach w kraju i za granicą, organizowała oraz współorganizowała 17 projektów i wydarzeń artystycznych oraz interdyscyplinarnych (również w ramach przewodniczenia grupie Banda oraz Kołu Artystyczno-Naukowemu podczas studiów magisterskich). Laureatka wielu nagród i wyróżnień, takich jak np. Stypendium Twórcze Miasta Krakowa (2013), nagroda w konkursie organizowanym przez Wydział Fizyki, Astronomii i Informatyki Stosowanej UJ "Od mikroświata do Wszechświata. Nauka inspiracją sztuki" (2014), stypendium Rektora ASP dla najlepszych studentów (2012-2014) oraz stypendium Rektora ASP dla najlepszych doktorantów (2014-2016). Obecnie współpracuje z ośrodkami naukowymi w Polsce i Niemczech jednocześnie działając w sferze sztuk wizualnych jako twórca, kurator i animator kultury.

Prezentowana praca powstała w formie notatnika zawierającego myśli towarzyszące mi podczas lektury pierwszych tekstów dotyczących ogólnej teorii względności i czarnych dziur. Załamania czasoprzestrzeni, wygięcia i jej zakrzywienie powstające wokół osobliwości stały się dla mnie inspiracją w poszukiwaniu tematów prac plastycznych w tekstach naukowych i popularnonaukowych związanych z fizyką, przede wszystkim astronomią. Odczucia, wrażenia, przeżycia powstałe w wyniku próby zrozumienia zjawisk fizycznych zawarłam w tym przypadku w książce zrealizowanej przy użyciu anamorfozy cylindrycznej. Tematyka prac podyktowała technikę - napisane przeze mnie teksty na temat zakrzywienia czasoprzestrzeni można odczytać jedynie na zakrzywionej powierzchni lustra cylindrycznego. Tego rodzaju realizacje dały początek moim obecnym poszukiwaniom, gdzie proces researchu naukowego zbiega się z działalnością w obrębie sztuk wizualnych. Prace plastyczne przestały być "na temat" zagadnień naukowych, zlały się z nimi i stały ich częścią. Amorficzna książka świetnie dokumentuje początek mojego działania na granicy sztuki i nauki.